Είμαι σε αυτό το επάγγελμα εδώ και 32 χρόνια. Ίσως λιγότερα ίσως περισσότερα από τους Συναδέλφους μου. Έζησα και δύσκολα και σχετικά εύκολα χρόνια (θα ήταν καλύτερα αν δεν έχανα εκατομμύρια δραχμές ή ευρώ από πελάτες που βάρεσαν λουκέτο).
Προσπαθώ να πληρώνω τους φόρους που μου αναλογούν (σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους εκάστοτε νόμους) και κοιμάμαι ήσυχος και κουρασμένος τα βράδυα μετά από πολλές ώρες δουλειά στο γραφείο γιατί είναι αναγκαίο αυτή την περίοδο της κρίσης να επιβιώσεις όπως προσπαθείτε άλλωστε και εσείς.
Όμως προχθές στριφογύριζα στο κρεββάτι μετά την αναγγελία του δημοψηφίσματος ενώ το Σάββατο ούτε ξυρίστικα αναμένοντας με αγωνία την συνεδρίαση της Βουλής αλλά και τις ενδιάμεσες αποφάσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των “θεσμών” ελπίζοντας ότι θα πρυτανεύσει η λογική και τελικά “δεν θα βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας”.
Γιατί για μένα – και για κάθε Συνάδελφο – που ζει και εργάζεται ανάμεσα στην πραγματική οικονομία και το δημόσιο αποτελεί δεδομένο ότι ο δημόσιος τομέας (υπερτροφικός μέχρι και σήμερα) ζεί και υπάρχει χάριν του ιδιωτικού τομέα ο οποίος έχει και τον δύσκολο ρόλο να τον “τρέφει”.
Ξέρω επίσης ότι παρά του ότι η “κακιά” Τρόϊκα ζητούσε τον περιορισμό του Δημόσιου Τομέα οι προηγούμενες Κυβερνήσεις φοβόντουσαν μην σπάσουν και τους τελευταίους συνδετικούς κρίκους με την κομματική τους πελατεία μεταξύ Δημοσίων Υπαλλήλων που ίδιες διόρισαν και συνταξιούχων που οι ίδιες “βάπτισαν” από τα 45 (παραγνωρίζοντας ότι όταν μειώνεις μισθούς, συντάξεις και προνόμια αυτό έχει ΗΔΗ συμβεί).
Όταν ορίμασε λοιπόν το περιβάλλον – λόγω και μηνμονιακών δεσμεύσεων – ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και εκτός από αυτούς που τον ψήφισαν [γιατί πίστεψαν τις πολιτικάντικες υποσχέσεις] και εγώ μαζί τους – όπως και πολλοί άλλοι θεωρώ – ήλπιζα ότι μέσα από την άλλη (αριστερή) ματιά είναι δυνατόν να πεισθούν οι “θεσμοί” (μετά από δύο μήνες με την νέα Κυβέρνηση το συνηθίσαμε) να ζητήσουν την εφαρμογή μέτρων που θα μας οδηγήσουν ποιο γρήγορα στην έξοδο από την κρίση και τα “μνημονιακά” μέτρα .
Όμως είδα και άκουσα αντιφατικές απόψεις και προτάσεις, επιθέσεις κατά προσώπων με ισχυρή πολιτική θέση στην Ευρώπη, δημιουργία επιτροπών – ενώ είμασταν σε διαπραγμάτευση και πλήρη εφαρμογή ενός πεπερασμένου και πασίγνωστου παιδικού κανόνα “φοβάμαι και φοβερίζω”.
Οι δανειστές μας όμως δεν ήταν απλά φυσικά πρόσωπα γύρω από ένα τραπέζι αλλά εκπρόσωποι άλλων Κυβερνήσεων που εκλέχθηκαν από εκατομμύρια πολίτες άλλων χωρών. Φαινόταν ξεκάθαρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρευόταν το ανεφάρμοστο : 18 Κυβερνήσεις να αποδεχθούν τις προτάσεις της μικρής (2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης) Ελλάδας .
Ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο Πρωθυπουργός δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος παρέσυρε ποιον σε ένα διπλό παιχνίδι εντυπωσιασμού και παραπληροφόρησης στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Και παντού η μόνη υπόσχεση που ακουγόταν ήταν “θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις”
Και εμείς ; Οι “άλλοι” ; Υπήρχαμε για το Κομματικό επιτελείο ;
Δεν μιλούσαν ούτε για άνεργους που τους ψήφισαν ….. Πως και που θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας εκτός εάν ήθελαν (ή ονειρεύονταν) να τους βολέψουν όλους στο δημόσιο.
Και φυσικά ο ιδιωτικός τομέας – υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, επιχειρηματίες – μάλλον δεν ήταν καν στον σχεδιασμό (ή τον προβληματισμό τους) καθώς “δεν αποτελούσαμε τους ψηφοφόρους τους” όπως διατυμπάνιζαν σε κάθε ευκαιρία όλα τα Κυβερνητικά και μη στελέχη.
Τόλμισαν ακόμη να πουν ότι οι ψηφοφόροι τους δεν θα έχουν πρόβλημα αν κλείσουν οι τράπεζες γιατί απλούστατα δεν έχουν χρήματα ούτε στις τράπεζες !!!!
Άγνοια, απειρία, ανοησία κάποιων που δεν έχουν ποτέ δουλέψει ; Αλλά όχι …
Κάποιοι (και εκλεγμένοι) του ΣΥΡΙΖΑ είχαν δουλέψει μεθοδικά και έστειλαν τα χρήματά τους πριν ή μετά που έγιναν Κυβέρνηση στο εξωτερικό είτε επένδυσαν στο εξωτερικό τα χρήματα τους (μάλλον όχι σε Ελληνικά Ομόλογα)
Ποιος και γιατί λοιπόν επέλεξε να μην δεχθούμε τους όρους του μνημονίου 3 ή όπως αλλιώς το βαπτίσει ο καθένας από εμάς αλλά ούτε τον εβδομαδιαίο έλεγχο για την τήρηση των συμφωνηθέντων ;
Ποιος αποφάσισε ή πρότεινε ότι εφόσον ούτε το Ελληνικό πρόγραμμα – πρόταση – μνημόνιο που υπέγραφε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κος Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορούσε να “περάσει” από τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσουμε συνθήκες ώστε να μας παρακαλάνε να το υπογράψουμε ;
Έξυπνο ; Πονηρό; Αριστερή πονηριά ; Κουτοπονηριά ; Σατανικό ; Χαζό ; Θεωρία συνωμοσίας ; Θεωρία των παιγνίων (δεν διάβασα και το βιβλίο του Καθηγητή κου Γιάνη Βαρουφάκη για να ξέρω το τέλος) ;
Όπως να το χαρακτηρίσει ο καθένας εντούτοις το αποτέλεσμα είναι ότι όλη η αντιπολίτευση να προτείνει στους Έλληνες να ψηφίσουν “ΝΑΙ” για μια πρόταση όμως που δεν ισχύει. Σταμάτησε όταν αποσυρθήκαμε από τις διαπραγματεύσεις στις 26/6.
Και όμως στο ψηφοδέλτιο υπάρχουν σε αγγλικούς οικονομικούς όρους (που δεν κατανοώ) οι χαρακτηρισμοί δύο -2- εγγράφων που συζητήθηκαν στις 25/6 και τα οποία ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε “τελεσίγραφο” στην Βουλή καθώς δεν (;) είχε (;) ενημερωθεί (!!!!) ότι η διαπραγμάτευση είχε συνεχισθεί και την επόμενη ημέρα και οι “θεσμοί” είχαν αποδεχθεί τους ισχυρισμούς της Ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης και είχαν αλλάξει κάποια σημάσια της επώδυνης ΝΕΑΣ συμφωνίας.
Γιατί όταν γίναμε αδύναμοι διαπραγματευτές και παίζαμε τον ρόλο του “ποντικιού” έπρεπε να γνωρίζουν στην Κυβέρνηση ότι η “άλλη” πλευρά, οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ διαπραγματευτές των 18 Κυβερνήσεων θα ζητούσαν εγγυήσεις ότι θα έχουμε “πρωτογενή πλεονάσματα” ώστε να μπορούμε να εξυπηρετούμε τουλάχιστον τους τόκους.
Και στο 5μηνο της “διαπραγμάτευσης” οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας κατρακυλούσαν, και με “κλειστές” στις τράπεζες για νέα δάνεια αλλά και την ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ από το Δημόσιο οι Ελληνικές Επιχειρήσεις προσπαθούσαν (όσες απόμειναν) να σταθούν στα πόδια τους και να βρίσκουν νέες αγορές για να διατηρούν το προσωπικό τους και να καλύπτουν τις υποχρεώσεις.
Αυτός ο ιδιωτικός τομέας που προκαλεί αλλεργία στην “αριστερή πλατφόρμα” του ΣΥΡΙΖΑ κτυπήθηκε ανελέητα από τα 2 μνημόνια αλλά αποτελεί τον στόχο και στην πρόταση της Κυβέρνησης προς τους θεσμούς σαν “αποδιοπομπαίος τράγος” για να μην αγγιχθεί ο Δημόσιος Τομέας και οι συντάξεις του Δημοσίου.
Βέβαια ούτε λόγος ότι η αύξηση των έμμεσων φόρων στερεί κυρίως από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους το διαθέσιμο εισόδημα, επομένως αποτελούσε (όπως έλεγαν προεκλογικά) και αποτελεί (παρά το ότι θέλουν να το ξεχάσουμε) ΥΦΕΣΙΑΚΟ μέτρο
Τα Δημόσια ταμεία στράγγιξαν, αδειάσαμε και τους κουμπαράδες (αποθεματικά ασφαλιστικών ταμειων) και είχαμε ανεπανάληπτες αυθαίρετες αποφάσεις (με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου) για να καλυφθούν οι συντάξεις (όχι όλες όπως οι 58.000 συντάξεις των συνταξιούχων του ΤΑΠ- ΟΤΕ που καταβάλει το ΙΚΑ)
Λέω και γράφω γεγονότα που ξέρω ότι τα γνωρίζετε και εσείς στα πλαίσια μιας προσπάθειάς μου να πω ποιο εύκολα το “ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ 5+1 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΣ ΑΠΛΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΞΕΛΛΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ”
ΔΕΝ ΘΕΛΩ μέτρα υφεσιακά από μια Κυβέρνηση που δεν ξέρει να τα διαχειρισθεί
ΔΕΝ ΘΕΛΩ πάλι εκλογές σε 30 ημέρες γιατί η οικονομία θα χειροτερέψει. Να βγει Κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή
ΔΕΝ ΘΕΛΩ η Κυβέρνηση που φοβήθηκε την πραγματική διαπραγμάτευση και θέλει να μεταφέρει την ευθύνη σε σένα και σε μένα να αναλάβει την συνέχισή της ή την εφαρμογή μιας συμφωνίας
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να αισθάνομαι ότι κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ & τους ΑΝΕΛ νομίζουν ότι ανήκω στους Έλληνες (μάλλον θεωρούν ότι είμαστε το 100%) που δεν καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για “πολιτικό παιχνίδι” για να παραμείνουν στην εξουσία.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να μπει η Ελλάδα σε περιπέτεια εξόδου από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση
ΔΕΝ ΘΕΛΩ καν να σκεφθώ που θα οδηγηθούμε χωρίς ΕΣΠΑ (οι Δήμοι), χωρίς ΕΡΑΣΜΟΥΣ (η νεολαία), χωρίς επιδοτησεις οι Αγρότες μας, χωρίς …. χωρίς ….. χωρίς….. σίγουρα κάτι θα ξεχνοιύσα γιατί είναι πάρα πολλά γνωστά και άγνωστα σε μένα) . Φυσικά δεν θα μας απασχολεί πλέον το DE MINIMIS.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να με νομίζουν χαζό …
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ακούω παραμύθια και ευχολόγια. Μεγάλωσα ποια και έχω παιδιά που τώρα ποια δεν πιστεύουν στα παραμύθια και ότι τα δώρα τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να με θεωρούν defacto αδιάφορο για το μέλλον της οικογένειάς μου και όσων νοιάζομαι…
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να διαβάζω ελληνική πρόταση με 144 “ΘΑ” . Πως να πιστεψουν οι “θεσμοί” ότι θα υλοποιηθούν από μια Κυβέρνηση που ο καθένας άλλα σκέπτεται, άλλα λέει (διαφορετικά και μεταξύ τους) και άλλα κάνει ;
ΔΕΝ ΘΕΛΩ οι Πολιτικοί μας να θεωρούν τους δανειστές μας “κουτοφραγκους”. Μπορεί ΕΜΕΙΣ να τους μάθαμε όσα ξέρουν από Δημοκρατία και Επιστήμες αλλά πλέον είναι το ίδιο έξυπνοι και κάποιοι πολύ ποιο δυνατοί
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να κάτσω να περιμένω ένα αποτέλεσμα που θα κρίνει το μέλλον αυτών για όσα κοπίασα
ΘΕΛΩ να αγωνιστώ να πείσω αυτούς που δεν θέλουν ή δεν αντέχουν (όπως και εγώ) άλλους φόρους να ψηφίσουν “ΝΑΙ” την Κυριακή
ΘΕΛΩ να προσπαθήσω να καταλάβουν στην οικογένεια, φίλοι, γνωστοί ή πελάτες ότι το “ΝΑΙ” δεν σημαίνει ότι θα το εκμεταλλευτούν οι δανειστές μας για να απαιτήσουν πρόσθετα μέτρα που δεν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε. Κανείς δεν σκοτώνει την αγελάδα που αρμέγει.
ΘΕΛΩ να γίνει μια νέα διαπραγμάτευση από μια νέα ομάδα χωρίς τις αγκυλώσεις με τον δημόσιο τομέα.
ΘΕΛΩ όλοι να μπορούμε να παίρνουμε συντάξεις ανάλογα με τα χρόνια δουλειάς και το ύψος των εισφορών μας (πλήρως ανταποδοτικές)
ΘΕΛΩ να μπορώ να έχω δουλειά και αύριο και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν επιχειρηματίες, υπάλληλοί τους και φορολογούμενοι.
ΘΕΛΩ σταθερό φορολογικό περιβάλλον ΜΕΣΑ στην Ε.Ε. και ΜΕΣΑ στο Ευρώ.
ΘΕΛΩ σταθερό τραπεζικό σύστημα και να γίνονται ελεύθερα οι συναλλαγές. Αλήθεια ποιανού το αυτί ίδρωσε από τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για το πως θα έρθουν τα χρήματα που έχουν να λαμβάνουν οι εξαγωγικές επιχειρήσεις μας από το εξωτερικό για να πληρωθούν οι εργαζόμενοί τους ;
ΘΕΛΩ η εκάστοτε Κυβέρνηση να βάζει πρώτα το συμφέρον ΟΛΩΝ των Ελλήνων χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς από τον σχεδιασμό της
ΘΕΛΩ ο πατριωτισμός των Ελλήνων να μην αποτελεί “καραμέλα” στο στόμα Πολιτικάντιδων που όταν βγουν στο εξωτερικό (για να μην τους βλέπουν) ξοδεύουν δεκάδες χιλιάδες Ευρώ για να περνάνε καλά (και εμείς χειρότερα) αδιαφορώντας για τους ψηφοφόρους τους
ΘΕΛΩ Πολιτικούς που τολμούν να πουν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά θα το παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε.
ΘΕΛΩ την Κυριακή το “ΝΑΙ” στην Ευρώπη και στο ΕΥΡΩ να αλλάξει τον τρόπο που η Κυβέρνηση μας “βλέπει” και μας αντιμετωπίζει.
Λέω “ΝΑΙ” λοιπόν στο ψηφοδέλτιο …. αν και δεν πολυκατάλαβα τι “εννοεί ο ποιητής” που το συνέταξε… αλλά ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ δεν θέλει να το καταλάβει ΚΑΝΕΙΣ
Καλώ όλους όσους έχουν άποψη να αφιερώσουν ελάχιστο χρόνο και να καταθέσουν εκτενώς ή περιληπτικά την πρότασή τους
και κυρίως
ΣΑΣ ΖΗΤΩ να προσπαθήσετε να εξηγήσετε στον περίγυρό σας τι “κρύβεται” πίσω από το “ΟΧΙ” που προκρίνει προς το παρόν η Κυβέρνηση
Δεν θέλω και δεν θα κινδυνολογήσω αναλύοντας τις προοπτικές με ένα “ΟΧΙ”. Δηλαδή λέγοντας για τρόφιμα, βενζίνη, καύσιμα, φάρμακα, συντάξεις και μισθούς Ρωσίας (Η οποία δηλώνει: Η κατάσταση στην Ελλάδα μπορεί να αυξήσει την αβεβαιότητα στις αγορές, όμως η Ρωσία δεν θα επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό, δήλωσε πριν από λίγο ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας Μαξίμ Αρέσκιν.) γιατί της Βουλγαρίας (εντός της E.E.) θα είναι μεγάλοι, πληρωμή σε δραχμές ή συναλλεγές σε Ευρώ και πληρωμές του Δημοσίου σε τρίτο νόμισμα.
Η Αγία ΦΩΤΕΙΝΗ (προστάτιδα του Συλλόγου μας) ας μας φωτήσει όλους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό
Με Συναδελφικούς Χαιρετισμούς
Νικόλαος Γ.Πατέλης
Λογιστής – Φοροτεχνικός
Πτυχιούχος Α.Β.Σ.Θ.
