Παρακράτηση φόρου σε τόκους υπερημερίας που καταβάλλονται σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:

3. Επίσης, με τις διατάξεις των περ. α’ των παρ. 1 των άρθρων 62 και 64 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι οι πληρωμές τόκων υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%), ενώ με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 62 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι η παρακράτηση φόρου εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση της παραγράφου 1 σε περίπτωση που αυτός που λαμβάνει την πληρωμή, η οποία υπόκειται σε παρακράτηση φόρου είναι φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι για τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, εκτός αυτών που δεν είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας και δεν διατηρούν στη χώρα μας μόνιμη εγκατάσταση, η παρακράτηση φόρου δεν εξαντλεί την υποχρέωσή τους για τα έσοδα από τόκους που αποκτούν, αλλά τα έσοδα αυτά συναθροιζόμενα με τα λοιπά έσοδά τους φορολογούνται ως έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, με το φορολογικό συντελεστή της παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 4172/2013, κατά περίπτωση, ανάλογα με τα τηρούμενα βιβλία ( ΠΟΛ. 1042/26.01.2015 εγκύκλιός μας).

……….ότι ο φόρος που δεν παρακρατήθηκε ή η διαφορά του φόρου που προκύπτει σε περίπτωση διενέργειας παρακράτησης με χαμηλότερο συντελεστή, κατά την καταβολή ή την πίστωση τόκων υπερημερίας μέχρι την έκδοση της ΠΟΛ.1042/26.1.2015 εγκυκλίου μας, δεν οφείλεται από τους υπόχρεους σε παρακράτηση, αλλά ο δικαιούχος των εν λόγω τόκων, νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, θα φορολογηθεί για τους τόκους αυτούς με συντελεστή 26% ή 26% και 33%, κατά περίπτωση, συμψηφιζομένου μόνο του ποσού του φόρου που τυχόν παρακρατήθηκε για το εισόδημα αυτό, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω.