Ενώ τα media, οι πολιτικοί και οι αναλυτές αποδίδουν ερμηνείες στις ανακοινώσεις της ΕΚΤ και στις δηλώσεις του Μάριο επιχειρώντας να διακριβώσουν αν αυτές ευνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, στην πραγματικότητα όμως ο πρόεδρος της ΕΚΤ απέσυρε το όπλο από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η ΕΚΤ κατέστησε σαφές ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί ντε φάκτο τώρα να αποδεχθεί νέα ελληνικά ομόλογα μέχρι να λήξουν τα τρέχοντα, ήτοι τον Ιούλιο.
Του Χρήστου Φράγκου
Ο Μάριο Ντράγκι θέτοντας τον Ιούλιο ως χρηματοδοτικό ορίζοντα και ορίζοντας ως προϋπόθεση την ανάγκη ύπαρξης «ενός προγράμματος» άρει συγκεκριμένα πολιτικά και χρονικά αδιέξοδα προσφέροντας πολιτικό χρόνο στις διαπραγματεύσεις.
Από την άλλη πλευρά ο επικεφαλής της ΕΚΤ αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει από το αρχικό κείμενο που είχε ετοιμάσει το οποίο έθετε ως μόνη προϋπόθεση την τήρηση και επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για συμμετοχή στο QE. Αντ’ αυτού το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ με γερμανική παρέμβαση διέγραψε ένα πιο σκληρό πλαίσιο, θέτοντας ως όρο την επιτυχή ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης.
Σε κάθε περίπτωση όμως το νέο πλαίσιο που έθεσε η ΕΚΤ έχει σαφή πολιτικό στόχο την εξασφάλιση ικανού χρόνου, που συνεπάγεται σαφή πολιτική βούληση για τεχνική επίλυση των διαδικαστικών ζητημάτων που ανακύπτουν. Όπερ σημαίνει ότι υπάρχει η απαιτούμενη «συναίνεση» με τον τρόπο που την περιέγραψε ο Μάριο Ντράγκι για την τεχνική διευθέτηση των ομολόγων που λήγουν, υπό τον όρο της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης σε τεχνικό επίπεδο.
Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται την επόμενη ημέρα να κινηθεί παράλληλα και ταυτόχρονα σε δυο μέτωπα: Από τη μια στο πολιτικό επιδιώκοντας συνολική επαναδιαπραγμάτευση και νέο πρόγραμμα, για το οποίο δίδεται χρόνος μέχρι τον Ιούλιο και από την άλλη να κλείσει τεχνικά και χρηματοδοτικά ζητήματα σε συνεννόηση με την τρόικα.
Με αυτό τον τρόπο οι Ευρωπαίοι εκτιμούν ότι διασφαλίζεται η ΕΕ από την εκδήλωση άναρχων πολιτικών απαιτήσεων, ενώ επιδεικνύει σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς και δεν υποσκάπτει τις πολιτικές διεργασίες.
Το πακέτο
Το πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ αφορά ελληνικά ομόλογα ύψους 30 δισ. ευρώ (το 33% του ποσού αυτού θα μπορεί να αγοράσει η ΕΚΤ τον Ιούλιο όταν υπάρχουν και οι μεγάλες λήξεις ομολόγων, όπως είπε χθες ο Μ. Ντράγκι). Όπως σημειώνουν, ο Ιούλιος είναι ο μήνας με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις (λήξεις ομολόγων, δόσεις προς ΔΝΤ και ευρωσύστημα), ύψους 5,2 δισ. ευρώ και ακολουθούν από πλευράς βαρών ο Αύγουστος με υποχρεώσεις 3,7 δισ. ευρώ, ο Ιούνιος με 2,5 δισ. ευρώ, ο Μάρτιος με 2,2 δισ. ευρώ και ο Φεβρουάριος με 2,1 δισ. ευρώ.
Οι υποχρεώσεις της χώρας από τον επόμενο κιόλας μήνα, με ανοιχτό το θέμα του προγράμματος λόγω πολιτικών εξελίξεων και με πολύ στενές προθεσμίες διαπραγμάτευσης από τη νέα κυβέρνηση, δίνουν και τη διάσταση της απόφασης της ΕΚΤ να εγκρίνει πρόγραμμα ELA για τις ελληνικές τράπεζες, το οποίο θα επαναξιολογεί ανά δεκαπενθήμερο.
Ενώ τα media, οι πολιτικοί και οι αναλυτές αποδίδουν ερμηνείες στις ανακοινώσεις της ΕΚΤ και στις δηλώσεις του Μάριο επιχειρώντας να διακριβώσουν αν αυτές ευνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, στην πραγματικότητα όμως ο πρόεδρος της ΕΚΤ απέσυρε το όπλο από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η ΕΚΤ κατέστησε σαφές ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί ντε φάκτο τώρα να αποδεχθεί νέα ελληνικά ομόλογα μέχρι να λήξουν τα τρέχοντα, ήτοι τον Ιούλιο.
Του Χρήστου Φράγκου
Ο Μάριο Ντράγκι θέτοντας τον Ιούλιο ως χρηματοδοτικό ορίζοντα και ορίζοντας ως προϋπόθεση την ανάγκη ύπαρξης «ενός προγράμματος» άρει συγκεκριμένα πολιτικά και χρονικά αδιέξοδα προσφέροντας πολιτικό χρόνο στις διαπραγματεύσεις.
Από την άλλη πλευρά ο επικεφαλής της ΕΚΤ αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει από το αρχικό κείμενο που είχε ετοιμάσει το οποίο έθετε ως μόνη προϋπόθεση την τήρηση και επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για συμμετοχή στο QE. Αντ’ αυτού το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ με γερμανική παρέμβαση διέγραψε ένα πιο σκληρό πλαίσιο, θέτοντας ως όρο την επιτυχή ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης.
Σε κάθε περίπτωση όμως το νέο πλαίσιο που έθεσε η ΕΚΤ έχει σαφή πολιτικό στόχο την εξασφάλιση ικανού χρόνου, που συνεπάγεται σαφή πολιτική βούληση για τεχνική επίλυση των διαδικαστικών ζητημάτων που ανακύπτουν. Όπερ σημαίνει ότι υπάρχει η απαιτούμενη «συναίνεση» με τον τρόπο που την περιέγραψε ο Μάριο Ντράγκι για την τεχνική διευθέτηση των ομολόγων που λήγουν, υπό τον όρο της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης σε τεχνικό επίπεδο.
Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται την επόμενη ημέρα να κινηθεί παράλληλα και ταυτόχρονα σε δυο μέτωπα: Από τη μια στο πολιτικό επιδιώκοντας συνολική επαναδιαπραγμάτευση και νέο πρόγραμμα, για το οποίο δίδεται χρόνος μέχρι τον Ιούλιο και από την άλλη να κλείσει τεχνικά και χρηματοδοτικά ζητήματα σε συνεννόηση με την τρόικα.
Με αυτό τον τρόπο οι Ευρωπαίοι εκτιμούν ότι διασφαλίζεται η ΕΕ από την εκδήλωση άναρχων πολιτικών απαιτήσεων, ενώ επιδεικνύει σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς και δεν υποσκάπτει τις πολιτικές διεργασίες.
Το πακέτο
Το πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ αφορά ελληνικά ομόλογα ύψους 30 δισ. ευρώ (το 33% του ποσού αυτού θα μπορεί να αγοράσει η ΕΚΤ τον Ιούλιο όταν υπάρχουν και οι μεγάλες λήξεις ομολόγων, όπως είπε χθες ο Μ. Ντράγκι). Όπως σημειώνουν, ο Ιούλιος είναι ο μήνας με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις (λήξεις ομολόγων, δόσεις προς ΔΝΤ και ευρωσύστημα), ύψους 5,2 δισ. ευρώ και ακολουθούν από πλευράς βαρών ο Αύγουστος με υποχρεώσεις 3,7 δισ. ευρώ, ο Ιούνιος με 2,5 δισ. ευρώ, ο Μάρτιος με 2,2 δισ. ευρώ και ο Φεβρουάριος με 2,1 δισ. ευρώ.
Οι υποχρεώσεις της χώρας από τον επόμενο κιόλας μήνα, με ανοιχτό το θέμα του προγράμματος λόγω πολιτικών εξελίξεων και με πολύ στενές προθεσμίες διαπραγμάτευσης από τη νέα κυβέρνηση, δίνουν και τη διάσταση της απόφασης της ΕΚΤ να εγκρίνει πρόγραμμα ELA για τις ελληνικές τράπεζες, το οποίο θα επαναξιολογεί ανά δεκαπενθήμερο.