Ο Έλληνας έφορος και οι Γερμανοί
Η επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στο Βερολίνο για να συναντήσει την Καγκελάριο Μέρκελ και του Γερμανού αντικαγκελαρίου και επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στην Αθήνα, θα έχει ένα διασκεδαστικό κεφάλαιο: Εκείνο των προβλημάτων που έχουν μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις με το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών που τους καταλογίζει φοροδιαφυγή σε μεγάλη έκταση.
Η ιστορία είχε αρχίσει με την Media Markt και τη Saturn, στελέχη του εμπορικού τμήματος των οποίων είχαν συμβληθεί με εταιρεία διακίνησης στα βόρεια προάστια της Αττικής, η οποία φαινόταν ότι διακινούσε προϊόντα δισεκατομμυρίων στην Τσεχία, τη Σλοβακία και αλλού, απαλλασσόταν από τον ΦΠΑ αλλά βασικά έκανε κύκλο εργασιών με… τιμολόγια (καρουσέλ). Η εταιρεία αποδείχθηκε «φάντασμα» όταν το πήρε χαμπάρι το ΣΔΟΕ και οι δύο γερμανικές εταιρείες πλήρωσαν τη νύφη. Η Saturn ισχυρίσθηκε ότι δεν γνώριζε τι έκαναν τα στελέχη της, «έφαγε» το χαμηλότερο δυνατό πρόστιμο με τη νομοθεσία (20 εκ. ευρώ), η Media Markt, πιο «πονηρή», πήγε το θέμα στην επιτροπή του άρθρου 70Α -έχει φτιαχτεί από την τρόικα για να μην δημιουργείται συμφόρηση στα διοικητικά δικαστήρια- και επειδή πολλά καταστήματα ήταν και ξεχωριστές εταιρείες έπεσε πιο μαλακά. Η ιστορία είχε ως συνέπεια να αποσυρθεί η μάρκα Saturn και να παραμείνει η Media Markt στην Ελλάδα.
Έπειτα, ήρθε η Bayer. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει περίεργες πληρωμές σε γιατρούς και κτηνιάτρους, και το ΣΔΟΕ κατέληξε σε ένα «κοστούμι» 60 εκατομμυρίων που οι Γερμανοί θεώρησαν πολύ… φαρδύ. Πάντως, καλού-κακού, αντικατέστησαν την προηγούμενη διοίκηση της εταιρείας στη χώρα μας με νέα.
Τελευταίο φαινόμενο, οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. Μέσα στην κρίση η ΔΟΥ μεγάλων επιχειρήσεων και το ΣΔΟΕ, που είχε πάρει σχετική καταγγελία από άλλον «παίκτη» του κλάδου, διαπίστωσαν ότι τα αυτοκίνητα υποτιμολογούνταν κατά 60%, με αποτέλεσμα να εισπραχθούν από το 2009 -κυρίως από την BMW και τη Mercedes και λιγότερο από την Opel- 190 εκατομμύρια λιγότερα. Στις νέες τιμές που παρέδωσαν το 2014 οι επιχειρήσεις, οι αρμόδιοι διαπίστωσαν μια αύξηση 14-70%(!). Φυσικά οι εταιρείες αρνούνται ότι έκαναν κάτι τέτοιο και παραπέμπουν σε λάθος υπολογισμούς των ελληνικών αρχών. Αν όμως προσθέσει κανείς όσα έκανε η Thyssen Krupp στα Ναυπηγεία με τα εικονικά τιμολόγια-ψωμοτύρι και η Siemens την εποχή των «μαύρων ταμείων» με την επιδότηση για τις εξαγωγές, τότε βλέπει ότι το tax optimisation (φορολογική βελτιστοποίηση στην αργκό των ελεγκτικών εταιρειών ή φοροαποφυγή στη γλώσσα μας, που στηρίζεται σε παραθυράκια του νόμου), μπορεί να οδηγήσει -και ελάχιστα απέχει σε κάποιες περιπτώσεις- σε καραμπινάτη φοροδιαφυγή.
Οι Γερμανοί πολιτικοί θα πουν -το είχαν πει και παλαιότερα- ότι οι εταιρείες τους αδικούνται. Έτσι κάνουν οι πολιτικοί όλου του κόσμου για τις εταιρείες των χωρών τους. Γιατί, βέβαια, η κακή φοροδιαφυγή είναι πάντα η φοροδιαφυγή των άλλων. Ειδικά ο σοσιαλδημοκράτης Γκάμπριελ εξελέγη με το σύνθημα της φορολογικής δικαιοσύνης στη σημαία του. Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, μετά το 2010, η ελληνική πλευρά παρέπεμπε στις υπηρεσίες και την εφαρμογή της νομοθεσίας. Και αυτή τη φορά γνωρίζει ότι δεν έχει άλλη επιλογή.
Του Τάσου Τέλογλου protagon.gr
